Poniedziałek Pierwszego Tygodnia Adwentu |
![]() |
![]() |
![]() |
Wpisany przez Beata |
niedziela, 30 listopada 2014 23:08 |
Dzisiejsza Ewangelia wpisuje się w ducha Adwentu: Jezus przychodzi do Kafarnaum – setnik przychodzi na spotkanie z Jezusem. Jest to adwentowe przesłanie: Bóg przychodzi do człowieka – człowiek przychodzi do Boga.
Poniedziałek Pierwszego Tygodnia Adwentu
1 grudnia 2014
Jezus przychodzi
Rozpoczęliśmy liturgiczny czas Adwentu. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa adventus – przyjście. Dzisiejsza Ewangelia wpisuje się w ducha Adwentu: Jezus przychodzi do Kafarnaum – setnik przychodzi na spotkanie z Jezusem. Jest to adwentowe przesłanie: Bóg przychodzi do człowieka – człowiek przychodzi do Boga. Jest to przesłanie nie tylko adwentu liturgicznego, ale też naszego adwentu życiowego. Bo przecież ludzkie życie, to czas ciągłego przychodzenia Boga do ludzi i ludzi do Boga – czas ciągłego bycia w drodze – według słów Jezusa, zakończy się ta droga, gdy zasiądziemy do stołu w królestwie niebieskim.
Ale bywało też inaczej, gdy Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta, Nazaret. Tam nikt nie wyszedł naprzeciw, chociaż słyszano o cudach, jakich dokonał w okolicy i spodziewano się, że dopiero u nich, dawnych sąsiadów i znajomych, pokaże, na co Go stać. Ale tu cudów nie było, a Jezus był zdziwiony brakiem wiary – wierzących mieszkańców Nazaret (Mk 6, 5).
Warto na początku Adwentu zapytać o wiarę – jaka jest moja wiara, bo wiara (obok miłości), to jedyny mój dar, jaki mogę ofiarować Jezusowi, gdy przyjdzie – wszystko inne otrzymałem do użytku, więc nie moje. Kiedy więc nadejdzie dzień Bożego Narodzenia i stanę w stajni nad żłobem, w którym Matka złożyła swoje Dziecko, bo nie było dla Niego miejsca w domu, czy zadziwię Jezusa wiarą setnika, czy zdziwię niewiarą mieszkańców Nazaret. Czy doznam wstrząsu, uświadamiając sobie prawdę, że Bóg stał się Człowiekiem i niejako stanął w szeregu obok mnie – czy rozczulę się sentymentalnie patrząc na dzieciątko w żłóbku. Jaka kolęda zaśpiewa mi w duszy: „Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan Niebiosów obnażony…„ czy: „Lulajże Jezuniu, moja perełko, lulaj… pieścidełko…”.
Autor: o. Stanisław Mróz CSsR – Emeryt (Bazylika Mniejsza i Sanktuarium Matki Bożej „Strażniczki Wiary”) – Bardo Śląskie
źródło:
|
Menu
Wiadomości
Statystyki








![]() | Dziś | 8656 |
![]() | Wczoraj | 12618 |
![]() | Ten tydzień | 31432 |
![]() | Poprzedni tydzień | 73085 |
![]() | Ten miesiąc | 201244 |
![]() | Poprzedni miesiąc | 351199 |
![]() | Ogólnie | 24676013 |