XXXIV Tydzień Okresu Zwykłego, Rok B

Dn 7, 2-14; Dn 3, 77-78a i 79a. 80a i 81a i 82 (R.: por. Dn 3, 52); Łk 21, 28; Łk 21, 29-33

Czasy, w których żyjemy mają swoje znaki czasu. Także nam Pan Jezus stara się powiedzieć, że czas, jaki został nam dany na tej ziemi, nie jest nieskończony. Co więcej, także w naszych czasach Pan Bóg ma względem nas Swoje oczekiwania. Nasza droga do Boga wydaje się, więc być jedyna w swoim rodzaju i niepowtarzalna. Na tej drodze nie tylko czekają nas niebezpieczeństwa, ale przede wszystkim czeka na nas Chrystus. On sam chce nas poprowadzić do bram nieba, i oczekuje od nas współpracy podczas drogi zwanej naszym życiem.

Aby jednak rozpoznać Pana i Jego wolę pośród istnego zamętu, jaki panuje we współczesnym świecie trzeba właśnie nauczyć się rozpoznawać znaki czasu. Są nimi przecież nie tylko zdarzenia o charakterze politycznym, społecznym i kulturalnym. Jest nim przede wszystkim obecność Pana Boga w naszym życiu, Jego miłość i miłosierdzie, jakie wciąż ma dla nas wszystkich a ponad to łatwość w znalezieniu Pana, który przychodzi do nas w sakramentach Kościoła.