XXVIII Niedziela Zwykła, Rok B

Mk 10, 17-30

Ewangelia pokazuje, że Chrystusa nie interesowały rozmowy na błahe tematy. On w każdej chwili gotów był do wymiany myśli z człowiekiem, ale tylko w istotnych sprawach. A zatem problem kariery jest godny Jego uwagi. Najwięcej jednak wynika z przebiegu samej rozmowy. Pokazuje ona, że jej przedmiotem nie była kwestia, czy człowiek powinien, czy nie powinien zabiegać w doczesności o karierę.

Dla Chrystusa i dla nieznajomego o wiele istotniejszym jest coś innego, a mianowicie to, w jaki sposób i o jaką karierę winien się starać w życiu doczesnym człowiek wierzący w Boga.

Uczy On, że dążenie do autentycznej kariery wyklucza izolowanie się od Boga i od ludzi. Nawet najmniejsza próba izolacji jest jej wypaczeniem, a nawet zaprzepaszczeniem. Warunkiem osiągnięcia sukcesu na tym polu jest nieustanna troska o zachowanie i rozwijanie żywych i zdrowych więzi z Bogiem i bliźnimi.

Każda kariera, zarówno materialna, intelektualna, jak i duchowa, wymaga poczynienia odważnych, świadomych i dobrowolnych inwestycji. A to z kolei wymaga niemałej odwagi. Najpierw, bowiem trzeba wnosić ze swej strony wkład w postaci czasu, energii, pracy, środków materialnych, a więc pozornie tracić, by po jakimś czasie dopiero cieszyć się zyskiem. Obok odwagi człowiekowi zmierzającemu ku karierze winna towarzyszyć mądrość i cierpliwość.

Decydujmy.