V Tydzień Okresu Wielkanocnego, Rok C


Dz 14, 19-28; Ps 145 (144), 10-11. 12-13ab. 13cd i 21 (R.: por. 12a); J 3, 15; J 14, 27-31a



Zapowiedź odejścia do Ojca i bliskich zdarzeń związanych ze zdradą Judasza i zaparciem Piotra i poczuciem osamotnienia była przyczyną wyjaśnienia roli Ducha Świętego, Pocieszyciela, który podobnie jak Syn Boży ułatwi uczniom zrozumienie nauki i czynów Jezusa.

Trwoga powstaje z powodu wzburzenia się czymś, wzruszenia się czymś, siania zamętu w kimś, podburzania kogoś. Po aresztowaniu Jezusa powstanie trwoga uczniów na widok aresztowania i ukrzyżowania Jezusa oraz trudnego do zrozumienia zwrócenia się arcykapłanów i nauczycieli religijnych przeciwko Jezusowi.
Lęk rodzący się w umyśle uczniów, to obawa o ich własny los po opuszczeniu ich przez Jezusa.


Pokój Jezusa pomniejsza i usuwa lęk oraz trwogę. Pokój Boży opisywany w Nowym Testamencie potwierdza usprawiedliwienie przez wiarę. Pokój Boży, staje nawet ponad sumieniem: “O nic się nie martwcie, lecz w każdej modlitwie i prośbie niech wasze potrzeby będą z wdzięcznością przedstawiane Bogu. A pokój Boży, ogarniający każdą myśl, będzie strzegł waszych serc i waszych dążeń w Chrystusie Jezusie”.



Z kolei pokój Boga, pokój Syna odnosi się do zbawienia wiecznego oraz rozwoju, wzrostu wiary uczniów.
Pokój Boży wraz ze sprawiedliwością i radością w Duchu Świętym mówi o przemieniającym człowieka spotkaniu z Jezusem, rozpoczynającym jego drogę z Nim. Na tej drodze: "Bóg pokoju uświęcił was."