Niedziela, 10 kwietnia 2022 roku,


Wielki Tydzień, Rok C

Nie da się przejść obojętnie obok dzisiejszej liturgii słowa, bo to słowo, które usłyszeliśmy przed chwilą jest bardzo mocne. Nie chodzi tylko o opis – mniej czy bardziej szczegółowy – męki Jezusa, tych wszystkich zniewag, jakie musiał znieść, tego fizycznego bólu, którego doświadczył, czy upokorzenia, które Go spotkało. Bardziej chodzi o to, że to dzisiejsze słowo – a bardziej nawet cały kontekst dzisiejszego dnia – znajduje czasem odzwierciedlenie, znajduje swoje odbicie w życiu przeciętnych chrześcijan.

Zobaczmy, że towarzyszą nam dzisiaj dwa przeciwstawne obrazy. Z jednej strony obraz Jezusa wjeżdżającego do Jerozolimy i owacyjnie witanego przez tłumy ludzi, z których większość wznosiła nad głowami gałązki palmowe i oliwne. Gałązki palmowe – symbol zwycięstwa – wręczano w starożytności zwycięzcom różnego rodzaju. Gałązki oliwne symbolizują z kolei miłosierdzie, bo przecież oliwa z owoców drzewa oliwnego służyła do łagodzenia bólu spowodowanego różnymi fizycznymi zranieniami. Zatem ludzie wiwatujący na cześć Jezusa, gdy Ten wjeżdżał do Jerozolimy, uznawali Jego zwycięstwo, Jego panowanie, sławili miłosierdzie, którym naznaczone winny być ludzkie relacje, do czego Jezus zresztą wzywał w swoim nauczaniu.

Wtorek, 05 kwietnia  2022 roku,


V tydzień Wielkiego Postu, Rok C

Jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach waszych (J 8, 24)

We współczesnych czasach tak wielką rolę odgrywa obraz, że jesteśmy nazywani „cywilizacją obrazkową”. Świat Internetu, kolorowe przeładowane fotografiami czasopisma, wciskająca się w każdy kawałek wolnego czasu telewizja, krzykliwe reklamy. Obraz ma wielki wpływ na człowieka. Może go gorszyć, ale może też budzić marzenia, sprawiać, by stawał się lepszy. Obraz może uzdrawiać.

Sobota, 02 kwietnia 2022 roku,


IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C

W dzisiejszej Ewangelii słyszymy, że konflikt wobec Jezusa nabiera siły. Wśród samych Żydów pojawiają się różne głosy dotyczące Jezusa. Widzimy, że tłum jest podzielony – jedni uważają Jezusa za proroka, inni widzą w Nim Mesjasza, a jeszcze inni o Nim powątpiewają. Przy tym wszystkim zwolenników Jezusa faryzeusze nazywają ludźmi „zwiedzionymi” albo „przeklętym tłumem nieznającym Prawa”.

Piątek, 01 kwietnia 2021 roku,


IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C

Często dla człowieka pochodzenie jest ważne. Bez wątpienia potrafi nam bardzo dużo powiedzieć o człowieku. Jest ono istotnym elementem, który pomaga zrozumieć nie tylko wygląd, ale jego zachowanie. Historia poucza nas, że bywały okresy, kiedy wiedza o czyimś pochodzeniu mogła być utrudnieniem czy wręcz narzędziem dyskryminacji. Starsi ludzie z pewnością pamiętają jeszcze czasy, kiedy za pochodzenie przyznawano dodatkowe punkty tym, którzy podejmowali starania o dostanie się na studia. Wystarczyło, że wywodziło się z rodziny robotniczej czy chłopskiej, aby mieć ułatwiony start w przyszłość. Byli i tacy, którzy z powodu swojego „niewłaściwego” pochodzenia nie byli w stanie w pełni wykorzystać swoich zdolności i talentów. Utrudniano im rozwój i uniemożliwiano pięcie się po szczeblach kariery. Na każdym kroku patrzono na nich z dużą dozą podejrzliwości.

Wtorek, 29 marca 2022 roku,


IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C

Słysząc słowa dzisiejszej Ewangelii, możemy zauważyć, że rodacy Pana Jezusa po raz kolejny okazali się nieludzcy. Dostrzegli uzdrowionego człowieka, który dźwigał swoje łoże – zapewne były to nosze, na których został przyniesiony do sadzawki – i zamiast cieszyć się, że chory odzyskał sprawność w nogach, byli zbulwersowani tym, że w szabat niósł on ze sobą swoje łoże. Na drugi plan zszedł cud uzdrowienia. Dla nich ważniejsze było przestrzeganie pewnych ustalonych praw i zwyczajów.

Poniedziałek, 28 marca 2022 roku,


IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C

Działalność Pana Jezusa związana jest z cudami, które czynił, aby ludzie uwierzyli w niego. Dziś słyszymy o cudzie, który drugi raz uczynił w Kanie Galilejskiej. Tym razem jednak cud nie dotyczył braku czegoś, co może popsuć atmosferę rodzinnej uroczystości, ale dotyczył sprawy bardzo tragicznej i poważnej. Kiedy Jezus ponownie zatrzymał się w Kanie Galilejskiej dowiedział się o tym pewien urzędnik królewski. Jego syn był umierający, stąd w osobie Jezusa szuka ratunku dla swojego syna.