II Niedziela Wielkiego Postu, Rok C

Rdz 15, 5-12. 17-18; Ps 27 (26), 1. 7-8a. 8b-9abc. 13-14 (R.: 1a); Flp 3, 17 – 4, 1 lub Flp 3, 20 – 4, 1; por. Mt 17, 7; Łk 9, 28b-36

Cierpienie, choć samo w sobie jest złe, gdyż człowiek przeznaczony jest do szczęścia, daje nam okazję, kiedy potrafimy je odpowiednio przeżyć do zmiany samego siebie. Uświadamia nam, że życie tutaj na ziemi jest dość kruche. Ale mamy nadzieję, że nasze ciała, choć kruche i poniżone zostaną przeobrażone przez Jezusa w ciała podobne do Jego ciała uwielbionego.

Odpowiednio przeżyty czas cierpienia zmienia nasze patrzenie na świat, na siebie samego i naszych bliźnich. Jeżeli akceptujemy cierpienie i ludzi, których spotykamy na tej drodze to mamy szanse przeżyć ten czas owocnie. Jezus jest blisko nas, a przeżywana jego obecność wiele może się zmienić w naszym życiu. Czas trudności życiowych może nas przybliżyć do Boga, a także zmienić nastawienie do drugiego człowieka.