XXIX Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 22, 15-21

„Oddajcie Bogu to, co należy do Boga”.

Jeśli nie zauważamy Jego działania w naszym życiu, jeśli nie widzimy, że to, co zrobiliśmy, uczyniliśmy to dzięki danej nam od Boga inteligencji, czy zdolnościom. Przywłaszczamy sobie to, co powinniśmy Jemu oddać - chwałę, uwielbienie, miłość.

XXVIII Niedziela zwykła, Rok A

Mt 22, 1-14

Bóg mnie zaprosił na ucztę, dlatego Syn Boży przyszedł na świat i nieustannie głosi nam swoje Słowo. Dla całkowitego zjednoczenia z każdym z nas, umarł na krzyżu. Kiedy z Apostołami zasiadł przy uczcie Ostatniej Wieczerzy, uświadomił im więź miłości. Naszym największym skarbem jest Dobra Nowina. Człowiek jest po to stworzony, powołany, aby tę więź z Bogiem nieustannie umacniał, by jej nic nie przemogło, aby przeszła próbę śmierci i okazała się więzią na wieczność.

XXVII Niedziela zwykła, Rok A

Mt 21, 33-43

Dzisiejsza Ewangelia pokazuje i uczy nas, że to dzierżawcy się zbuntowali, a nie winnica, ludzie i nie ziemia. Jednak Jezus nie chce niszczyć winnicy. To nie plany i obietnice zostaną zmienione, lecz adresaci obietnice.

XXVI Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 21, 28 – 32

Poprzez usłyszane słowa Ewangelii Chrystus pragnie nam ukazać dwie różne postawy, jakie reprezentujemy w życiu. Widać to na przykładzie dwóch synów z dzisiejszego czytania. Reprezentują oni dwie różne postawy wobec Boga, Jego przykazań, powołania do miłości.

XXV Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 20, 1-16a

Bóg jest hojny w dawaniu. Wszystko, co jest naszym udziałem, ukazuje się, jako dar od Niego. Cóż mamy, czego On by nam nie dał? Niczego na ten świat ze sobą nie przynosimy.  Jesteśmy, więc Bożymi dłużnikami Bóg każdego z nas powołał do pracy w Jego winnicy. Nagrodą ma być denar, który oznacza życie wieczne, dla wszystkich, którzy zdecydują się na ten krok i odpowiedzą na propozycję pójścia do winnicy.

XXIV Niedziela Zwykła, Rok A

Święto Podwyższenia Krzyża

J 3, 13-17

Krzyż znak i symbol hańby i odrzucenia, a dzięki męce Chrystusa znakiem zwycięstwa i niezawodnej nadziei. Dla chrześcijan krzyż nie jest znakiem śmierci, ale życia. Królestwo Boże będzie ostatecznie utwierdzone przez krzyż Chrystusa. Bóg zakrólował z krzyża.

XXIII Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 18,15 - 20

Wystarczy, aby dwie lub trzy osoby wierzące w Chrystusa zgromadziły się w Jego imię, a On jest wśród nich obecny. Jest to niezwykła tajemnica, której na ogół nie uświadamiamy sobie w całej pełni w naszej codziennej rzeczywistości. Jej niezwykłość tkwi w tym, że nie tylko we wspólnocie zakonnej liczącej zaledwie trzy siostry, ale także w domu, gdzie przebywają tylko mąż i żona, oraz wszędzie tam, gdzie spotyka się dwóch albo trzech chrześcijan świadomych, że gromadzą się w imię Jezusa – On jest obecny pośród nich.

XXII Niedziela Zwykła, RokA

Mt 16, 21-27

„Kto chce pójść za Mną, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” do tego nie tylko dzisiaj, ale każdego dnia wzywa każdego Chrystus. Wymaga to ogromnego wyrzeczenia i wysiłku. To nic, że nas biorących swój krzyż na ramiona ludzie wyśmieją, wydrwią. My mamy iść za Nim. Zresztą przypomnijmy sobie Drogę Krzyżową i Jezusa upadającego pod jego ciężarem, biczowanego, zakrwawionego, wyszydzonego….. Nie wolno nam nieść tego krzyża na pokaz, lecz cierpliwie i z pokorą.

XXI Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 16, 13-20

W dzisiejszej Ewangelii Jezus otrzymuje od Piotra odpowiedź na swoje pytanie: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Chrystus to Ten, który przemienia całe życie człowieka, pragnie ustawicznego i żywego kontaktu. Zanim odpowiemy Jezusowi, poprośmy Ducha Świętego o światło i łaskę zrozumienia. Nie jest to pytanie, jak wiele codziennie zadawanych.

XX Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 15, 21-28

Kobieta z dzisiejszej Ewangelii w wielkiej pokorze i prostocie przyjmuje wszystko to, co jest wzgardzone przez innych. Mimo życiowych trudności próbujmy ciągle rozpalić w sobie tak wielką ufność i wiarę. Jezus ukochał nas wszystkich. Otrzymaliśmy od Niego wspaniały dar - godności dzieci Boga.

XIX Niedziela Zwykła, Rok A

Mt 14, 22-33

W Ewangelii Piotr zwraca się do Jezusa kroczącego po jeziorze: „Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie”. I rzeczywiście wyszedł z łodzi i przyszedł po wodzie do Jezusa! Piotr – tak samo jak Jezus – chodził po Jeziorze Galilejskim! Kiedy zerwał się silny wiatr się zerwał, zląkł się i zaczął tonąć. Wówczas zawołał: „Panie, ratuj mnie!”.