I Niedziela Wielkanocna, Rok B

Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania Pańskiego

J 20,1-9

Chrystus Prawdziwie Zmartwychwstał! Zasłona w Świątyni Jerozolimskiej, która stanowiła przestrzeń grzechu, oddzielającego nas od Boga – rozdarta! Kamień przygniatający grób – roztrzaskany! Całun i chusta, okrywające zmarłe ciało Jezusa, leżą zwinięte oddzielnie. Zbawiciel jak na Golgocie odarty z szat, tak i w dniu zmartwychwstania. Tam z woli człowieka dla pohańbienia, tu i teraz z własnej woli dla okrycia każdego z nas.

VI Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

Niedziela Palmowa Męki Pańskiej

Mk 11, 1-10

Mk 14, 1 – 15, 47 lub Mk 15, 1-39

Pokora, Miłość, prostota i skromność, a przede wszystkim całkowite oddanie się Bożej Woli – tymi słowami można scharakteryzować dzisiejsze czytania. Uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy zjednoczył serca wielu ludzi w mieście. Jedni wyrażali to rzucając przed Nim płaszcze i wiwatując gałązkami palmowymi, inni organizowali spisek przeciw Nauczycielowi i Cudotwórcy z Nazaretu. Dlaczego widzimy tak skrajne zachowania?

V Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

J 12,20-33

Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. W tym obrazie ważną rolę tutaj odgrywa sumienie. Wraz z nim otrzymaliśmy odpowiedzialność za nasze myśli, decyzje, słowa i czyny. Bóg jest odpowiedzialny i, stwarzając nas do miłości, uzdolnił nas do tego, byśmy umieli brać odpowiedzialność.

IV Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

J 3, 14-21

Człowiek jest słaby i grzeszny. W Liście św. Jan znajdujemy takie słowa: „Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy” (1 J 1,8).

III Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

J 2, 13-25

„Z domu mego Ojca nie róbcie targowiska.” Słowa te mają swoją głębię i należałoby nieco dłużej się nad nimi zastanowić. Oczywiście w kontekście całego wydarzenia pierwsze, co przychodzi na myśl, to świątynia - budowla. Jej przeznaczeniem jest oddawanie czci Bogu, jest oddawanie Mu chwały. W niej lud może w odłączeniu od świata, w zamknięciu się na świat zewnętrzny, swoje myśli, serca i dusze zwrócić ku Bogu.

II Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

Mk 9, 2-10

Wydarzenie z góry Tabor z można podzielić na trzy części. Najpierw Jezus prowadzi, później wzywa do powrotu, następnie nakazuje milczenie. Zabiera trzech spośród grona swoich uczniów, by doświadczenie chwały umocniło ich wtedy, gdy "Syn umiłowany" stanie się "cierpiącym Sługą Jahwe". Wezwanie do powstania jest zapowiedzią wejścia na inna górę. Tam już nie będzie chwały, ale cierpienie. Nakaz milczenia ma swój kres. Będzie nim zmartwychwstanie, które pozwoli w pełni zrozumieć sens tego, co dokonało się na Górze Przemienienia.

I Niedziela Wielkiego Postu, Rok B

Mk 1, 12-15

Na początku Wielkiego Postu widzimy Jezusa, który jest poddany decydującej próbie czterdzieści dni przebywania na pustyni, kuszenia przez szatana. Syn Człowieczy zachował ludzki pierwiastek, aby nam wszystkim jeszcze wyraźniej pokazać, ze moc i siła ma swoje źródło w Bogu Ojcu.

VI Niedziela Zwykła, Rok B

Mk 1,40-45

Dzisiaj dochodzi do niezwykłego spotkania człowieka z Jezusem. Człowiek nieuleczalnie chory zbliża się do Jezusa. Zbliżając się do Niego, popełnia bardzo ważne przestępstwo. Trąd wiązał się z oddaleniem od ludzi, z życiem na pustkowiu i z wyraźnym ostrzeżeniem każdego, kto się zbliżał. Trzeba było wołać, że się jest nieczystym, aby nikt się nie zbliżył.

V Niedziela Zwykła, Rok B

Mk 1,29-39

Choroba i cierpienie należą do podstawowych problemów życia ludzkiego. Poddają to życie próbie. Człowiek doświadcza wówczas swojej niemocy i ograniczeń. Każda choroba pobudza go do głębszej refleksji nad rzeczywistością śmierci, prowadzi często do niepokoju, zamknięcia się w sobie, czasem nawet do rozpaczy i buntu przeciw Bogu. Może stanowić jednak drogę ku większej dojrzałości, może pomóc lepiej rozeznać to, co istotne i wartościowe.

IV Niedziela Zwykła, Rok B

Mk 1, 21-28

Od wieków skazani jesteśmy na ataki złego ducha. Na wybór między Szatanem a Bogiem, dobrem a złem.

Człowiek opętany przez złego ducha, o którym opowiada dzisiejsza Ewangelia, nie potrafił sam się od niego uwolnić. Uwolnił go od złego ducha dopiero Pan Jezus. Wypędzając ducha nieczystego z niego. W ten sposób Chrystus potwierdza swoje bóstwo. Ukazuje, że jako Bóg posiada moc nie tylko nad światem materialnym, ale także nad światem złych duchów.

III Niedziela Zwykła, Rok B

Mk 1, 14-20

Chrystus w dzisiejszej Ewangelii przypomina nam o aktualności adwentowego nawoływania: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.” Nawrócenie jest konkretnym wydarzeniem z jego konsekwencjami i przełożeniem na codzienność. Nawrócić się, to znaczy między innymi poznać Boga pośród nas. Wyznać, że mój Bóg jest Bogiem Żywym, a nie martwym. Wierzyć, że Jezus wciąż chodzi po tej ziemi głosząc Ewangelię, uzdrawiając i uwalniając człowieka.