Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski – uroczystość |
Poniedziałek, 03 maja 2021 roku,
V tydzień wielkanocny, Rok B
Jesteśmy istotami empirycznymi, to znaczy, że nasze doświadczenie zmysłowe jest dla nas bardzo ważne, a nawet w wielu momentach naszego życia kluczowe. Już jako dzieci uczymy się poprzez doświadczanie otaczającego nas świata. Słyszymy głos naszych bliskich, widzimy ich twarze czujemy ciepło, dotyk. Nawet nasze stany i przeżycia niefizycznie również potrzebują doświadczeń empirycznych – zmysłowych. Miłość będziemy wyrażali poprzez konkretne gesty, słowa, drobne uczynki, które są znakami naszej miłości. Sytuacja wprost przeciwna będzie dotyczyła niechęci, w której to będziemy powstrzymywali się od bliskości, a nawet dawali do zrozumienia brak przyjemności z przebywania ze sobą. Jako ludzie potrzebujemy znaków i ich doświadczanie jest nam potrzebne do rozwoju. Znaki są dla nas potwierdzeniem czyjejś obecności, opieki, zapewnieniem bezpieczeństwa, wskazaniem właściwej drogi czy zachowania.
|
Więcej…
|
Niedziela, 02 maja 2021 roku,
V tydzień wielkanocny, Rok B
Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić (J 15, 5)
Gdzie albo w kim tkwią nasze korzenie?
|
Więcej…
|
II niedziela Wielkanocna czyli Miłosierdzia Bożego |
Niedziela, 11 kwietnia 2021 roku, oktawa Wielkanocna, Rok B
W tym niepewnym, trudnym czasie Chrystus przychodzi ze swoim pokojem. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii trzykrotnie usłyszeliśmy słowa: Pokój wam! Chrystus mówi to nie tylko do zalęknionych uczniów, ale także do nas. Pragnie, by Jego pokój przeniknął serce każdego z nas, by zagościł w naszych rodzinach, w każdej sytuacji, którą przeżywamy.
Spotkanie ze Zmartwychwstałym powinno wnieść nową jakość w nasze życie, nie możemy żyć jak umarli. Pierwsze czytanie jest wezwaniem, byśmy jak apostołowie mogli z mocą świadczyć o zmartwychwstaniu Jezusa.
|
Więcej…
|
Poniedziałek drugiego tygodnia Wielkiego Postu |
Poniedziałek, 01 marca 2021 roku
II tydzień Wielkiego Postu, Rok B
Życiodajną tkanką relacji międzyludzkich jest miłość. Jednym z najpiękniejszych wyrazów miłości jest miłosierdzie. Miłosierdzie możemy inaczej określić jako miłość w akcji. Słowo Boże z dzisiejszego dnia ukazuje nam jeden ważny aspekt miłosierdzia – przebaczenie.
Wielu ludzi ma problem z wejściem na drogę przebaczenia i odpuszczenia za wyrządzone krzywdy. Nie jest to łatwy i oczywisty gest. Wspomnienia z przeszłości, zranione uczucia, zniewagi, ból emocjonalny i fizyczny związany z doznaną krzywdą – to wszystko sprawia, że wielu ludzi nie jest w stanie przebaczyć.
|
Więcej…
|
W Bogu jestem zawsze szczęśliwy i zadowolony. Z wdzięcznością przyjmuję wszystko od niebieskiego Ojca: czy to radości, czy smutki. On wie lepiej, co jest dla nas lepsze, i w ten sposób jestem zawsze szczęśliwy w Bogu. Staram się Go kochać. Ach! Bardzo często moją jedyna troską jest to, że kocham Go za mało. Tak, chciałbym być aniołem miłości. Chciałbym prosić wszystkie Boże stworzenia, aby pomogły mi kochać mojego Boga.
św. Konrad z Parzham
Jan Ewangelista urodził się 22 grudnia 1818 roku w Venushof w Parzham jako przedostatnie z dwanaściorga dzieci Bartłomieja i Gertrudy Nieder-Mayerinn z Kindlbach. Byli oni bogatymi i pobożnymi obywatelami doliny Rott. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Weng, w wieku 16 lat, został sierotą. Oddając się pracy na roli, starał się jednocześnie pogłębiać swoje życie duchowe w oparciu o katolicką, ludową i bawarską pobożność. Chętnie uczestniczył w misjach, procesjach, pielgrzymkach. Był członkiem wielu grup, konfraterni i pobożnych stowarzyszeń. Nigdy nie opuścił Mszy świętej, choć do kościoła miał daleko. Znał wszystkie kościoły i sanktuaria regionu. Pobożność towarzyszyła mu zawsze. Był niejako żywą syntezą wszelkich form autentycznej bawarskiej ludowej religijności. Także podczas pracy w polu, czy to grabiąc, czy przewracając siano, zanosił modlitwy do nieba. Jak zauważyła żona kowala z Birnbach: „młody Birndorfer nie nadawał się na rolnika, on nie był przeznaczony do niczego innego jak tylko do modlitwy, pokuty i dawania jałmużny”. Pomimo tego był bardzo pilnym pracownikiem. Niewiele jednak wiemy o jego dzieciństwie i życiu w stanie świeckim, gdyż, jak podaje jego najstarszy biograf Wolfgang Beyer: „on nigdy nie mówił o sobie”. Wspominano go jako „aniołka z Wenus”. Miał niebo w oczach. W jego obecności koledzy unikali dwuznacznych rozmów: „Bądźcie cicho! Idzie Jasiu”.
|
Więcej…
|
Weszliśmy w okres Wielkiego Postu, czasu przygotowującego nas do Zmartwychwstania Chrystusa. Jednak, aby nasza radość była pełna i dojrzała musimy najpierw wyjść na pustynię – wejść w siebie, wsłuchać się w głos Boga.
Potrzeba ucieczki na pustynię jest bardzo mocna w człowieku. Jest to pokusa ucieczki od innych ludzi, nawet najbliższych i bycia sam na sam z sobą, aż do ostrego bólu samotności. Pokusa pustyni, to także potrzeba serca - dokonania podsumowania lub zaplanowania życia. Pustynia staje się trudnym środowiskiem uzdrowienia i umocnienia.
|
Więcej…
|
Niedziela, 29 listopada 2020 roku
I tydzień Adwentu, Rok B
Temat. Rok chronologiczny i rok liturgiczny. Postawa czuwania.
Wraz z okresem adwentu, rozpoczynamy nowy rok liturgiczny. Pamiętamy, że w Kościele polskim, począwszy od adwentu 2019, przez kolejne trzy lata w sposób szczególny rozważamy tajemnicę Eucharystii pod hasłem: „Eucharystia daje życie”.
|
Więcej…
|
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata – uroczystość |
Niedziela, 22 listopada 2020 roku
XXXIV Tydzień Zwykły, Rok A
Wszyscy znamy nastrój końca roku kalendarzowego. Gdy zbliża się „sylwester”, wielu z nas – oprócz planowania zabawy, która zapewne w tym roku będzie miała dość ograniczony charakter – dokonuje podsumowań. Co udało mi się osiągnąć w kończącym się roku, a czego nie? Jakie szczególne wydarzenia miały miejsce? Może poznanie kogoś, ślub, chrzest dziecka, pogrzeb, awans lub zwolnienie z pracy? Wspominamy szczęśliwe momenty i próbujemy zapomnieć o tych ciemnych. I wielu z nas przygotowuje się na podjęcie noworocznych postanowień. Myślę, że wszyscy doświadczyliśmy tego klimatu, niezależnie od tego, czy koniec roku spędzaliśmy na szalonych imprezach, czy też poszliśmy spać o zwykłej porze, uznając, że nie ma nic szczególnego w oczekiwaniu północy. W sposób szczególny doświadczają tego klimatu ci, którym zdarzyło się 31 grudnia być obecnymi na wieczornej Mszy św., gdy w wielu kościołach odprawia się modły dziękczynno- przebłagalne. Dziękujemy wtedy Bogu za dobro, które stało się naszym udziałem, błagamy o wybaczenie grzechów, które popełniliśmy w kończącym się roku, a na koniec śpiewamy wielki hymn dziękczynny Kościoła „Ciebie, Boga wysławiamy”.
|
Więcej…
|
W dzisiejszą Uroczystość zamyślamy się nad świętością tych wszystkich, którzy stoją już przed obliczem Boga oraz nad naszą świętością, która jest celem i wyzwaniem dla nas na każdy dzień ziemskiego pielgrzymowania. Słowo Boże jest bardzo jasne i precyzyjne. Wszystkie czytania, krok po kroku pokazują nam, jak dołączyć do niezliczonej rzeszy świętych w królestwie niebieskim.
Wspominamy dzisiaj świętych, wszystkich świętych, gdyż wierzymy w prawdę świętych obcowania. Wierzymy, że Oni o nas pamiętają i pomagają nam dojść także do świętości, orędują za nami – przed Bogiem, tam, po drugiej stronie.
|
Więcej…
|
Uroczystość Wszystkich Świętych – XXXI niedziela zwykła |
Niedziela, 01 listopada 2020 roku
XXXI tydzień zwykły, Rok A
W tych dniach wiele mówimy i słyszymy o tzw. rzeczywistościach ostatecznych naszego życia, czyli związanych ze śmiercią. Listopad, miesiąc szary i ponury, to czas szczególnie sposobny do rozmyślań na ten temat. Śmierć – „śmiertelnie poważna” rzeczywistość naszego życia – stawia przed nami wiele pytań trudnych do odpowiedzi. Ale mierzenie się z nimi nie musi nas prowadzić do zwątpienia, beznadziei czy nawet rozpaczy. Wszak listopad zaczyna się od święta pełnego blasku: od uroczystości Wszystkich Świętych.
|
Więcej…
|
|
|