Głos z rozmowy, o którą poprosił duszpasterza ok. 40-letni mężczyzna:

Proszę księdza, chciałbym porozmawiać o spowiedzi, a właściwie to chcę wyrazić pewne wątpliwości. Pracowałem 6 lat w Niemczech, a obecnie trzeci rok w Austrii. Zaobserwowałem, że tam praktyka spowiedzi nie jest już tak oczywista i powszechna, jak to zapamiętałem z Polski, z rodzinnej parafii. Spowiedź odbywa się chyba jedynie na wyraźną prośbę kogoś, kto chce z niej skorzystać. Nie ma dyżurujących (i w ten sposób „dostępnych”) spowiedników, konfesjonały natomiast – jeśli są – służą zazwyczaj jako bardzo praktyczne magazynki na mopy i inne narzędzia do sprzątania. Znajomi katolicy – mówię tak, bo uczęszczają na niedzielne Msze św. – powtarzają, że właśnie Eucharystia gładzi grzechy, a Kościół odchodzi już od praktyki indywidualnej spowiedzi, bo to przecież sytuacja dyskomfortu, jeśli nie poniżenia, dla kogoś, kto ma się spowiadać. Z jednej strony zgadzam się z tymi argumentami, a z drugiej – mam jednak pewien niepokój, który mi podpowiada, że w ten sposób zbyt łatwo rezygnujemy z czegoś naprawdę ważnego, cennego i potrzebnego...

Specjalnie dla wszystkich Czytelników " Via Ad Deum" nasz korespondent misyjny o. Antoni Rojek OFM, zechciał opowiedzieć jak przebiega Niedziela Palmowa oraz Triduum Paschalne w Jerozolimie.

Wielki Czwartek w Jerozolimie

Wieczernik to nazwa miejsca, w którym się wieczerza, czyli spożywa wieczorny posiłek. Najprościej możemy powiedzieć, że tam spożywa się kolację, CENA, łac. (uczta, jedzenie, przyjęcie), więc nazwa Ceanculum, którą spotkają na swej drodze pielgrzymi, to po prostu jadalnia. Kiedy odwiedzamy Jerozolimę to przeważnie Góra Syjon jest pierwszym miejscem, które nawiedzają pielgrzymi. Dzieje się też tak, ponieważ dojazd do tego miejsca jest bardzo prosty, gdyż znajduje się za murami Starego Miasta – czyli za murami obecnego miasta - ale w czasach Jezusa tak nie było. Jezus spożywa wieczerzę Paschalną w obrębie murów miasta a ponadto w dzielnicy gdzie mieszkali ludzie zamożni i bogaci, gdzie celebracja tego najważniejszego święta dla Żydów, odbywała się w miejscu pięknym, godnym i spokojnym. W tym miejscu stał dom z salą na górze: Syjon – tak tradycja chrześcijańska nazywa tę dzielnicę gdzie obecnie znajduje się wieczernik. Znajdują się tam pomieszczenia tego samego domu i górnej sali, w której odbywała się Pascha Jezusa. Muszę tu zaznaczyć i o tym zawsze musimy pamiętać, bezwzględnie, jakie są nasze doświadczenia lub poglądy, że, sam Jezus i jego Matka Maryja, Apostołowie i pierwsi uczniowie to byli Żydzi i to, co się wydarzyło tej nocy w Wieczerniku było związane z tradycją żydowską.

Ludzie tracą ziemską, doczesną nadzieję, kiedy stają wobec krzyża – zwrócił uwagę Papież na audiencji ogólnej w Wielką Środę. W swej katechezie przypomniał nadzieje, jakie żywili ci, którzy radośnie witali Chrystusa w Niedzielę Palmową w Jerozolimie, spodziewając się od Niego cudów i znaków, a nawet wyzwolenia z rąk okupantów. Nadzieje te runęły wobec Jego upokorzenia i męki. „My jednak wierzymy, że właśnie w Ukrzyżowanym nasza nadzieja się odradza – powiedział Franciszek. – Jest to inna nadzieja, różna od nadziei tego świata”.

Na znaczenie rozpoczynającego się jutro Triduum Paschalnego Papież wskazał też obecnym na audiencji Polakom.

Chrześcijanie w Egipcie rezygnują z hucznych obchodów świąt wielkanocnych. Będą tylko liturgie, czuwania, skupienie i modlitwy – zapowiedział Anba Raphael, sekretarz Świętego Synodu Koptyjskiego Kościoła Prawosławnego, który jest głównym wyznaniem chrześcijańskim w tym kraju.

Obchody Wielkiego Tygodnia rosyjscy prawosławni i katolicy przeżywają w tym roku równocześnie. Patriarcha Cyryl i przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych metropolita Hilarion Ałfiejew przewodniczyli liturgiom Wielkiego Wtorku. Dziś rano ordynariusz katolickiej archidiecezji Matki Bożej w Moskwie abp Paolo Pezzi odprawił wraz z podległymi mu proboszczami Mszę Krzyżma św.

Środa Wielkiego Tygodnia

12 kwietnia 2017 roku

Ostatnia odsłona „Tryptyku miłości i zdrady”.

Judasz już się nie cofnie, wszystko jest jasne. Już można powiedzieć: dokonało się.

Niedziela Męki Pańskiej – Dominica de Passione

Nie ma dobrego pożytku z budowli, projektów, przedsięwzięć, które są jeszcze niegotowe, nieukończone. Jeżeli spróbujemy zamieszkać w naszym klimacie w domu bez dachu, to od biedy w lecie jeszcze będzie można wytrzymać, ale jesień nas szybko nauczy, że pochopnie wprowadziliśmy się do niego. Jeśli chcemy oddać do użytku zaporę wodną, to trzeba wszystko dobrze sprawdzić, by za rok nie wydarzyła się wielka katastrofa...

Specjalnie dla wszystkich Czytelników " Via Ad Deum" nasz korespondent misyjny o. Antoni Rojek OFM, zechciał opowiedzieć jak przebiega Niedziela Palmowa oraz Triduum Paschalne w Jerozolimie.

W Wielkim Poście jest już tradycja, że rozważamy corocznie Mękę Pańską i Śmierć Pana Jezusa podczas stacji Drogi Krzyżowej i kazań Pasyjnych, śpiewania Gorzkich Żali. Tajemnica śmierci Jezusa wciąż pozostaje dla nas ukryta i często niezrozumiała. Dlaczego Jezus musiał umrzeć w tak wielkim cierpieniu i osamotnieniu? Czy nie mógł nas zbawić w inny sposób? Trudno odpowiedzieć na te pytania i znaleźć odpowiedni argument, który przekonałby każdy Rozum. Mamy jednak głębokie przekonanie, że Wiara może dopełnić i oświecić tajemnicę Boga, który z miłości do człowieka „uniżył się” i „rozłożył swój namiot wśród nas”. Bóg staje się ciałem – Żydem. Wszystkie wydarzenia związane z tajemnicą miłości Boga najpierw dokonały się w Ziemi Świętej. Wśród wszystkich miast świata oraz Palestyny tylko jedno Bóg wybrał i umiłował.

Piątek Piątego Tygodnia Wielkiego Postu

07 kwietnia 2017 roku

W ostatnio czytanych fragmentach Ewangelii widać, jak atmosfera wokół Jezusa gęstnieje. Żydzi chcą Go ukamienować, zarzucając Mu bluźnierstwo, gdyż Jezus uważa się za kogoś więcej niż tylko człowieka. Jezus uważa się za Boga. Tymczasem Żydzi spodziewali się zupełnie innego Mesjasza – spodziewali się Mesjasza „politycznego”. Miał to być ktoś na wzór króla Dawida. Miał porwać ludzi do walki przeciwko rzymskiemu okupantowi, odnowić Izrael i przywrócić jego dawną potęgę, przywrócić narodowi izraelskiemu należne miejsce w panteonie wielkich mocarstw. Jezus natomiast głosił zupełnie inne królestwo, nie materialne, ale oparte na zupełnie innych, duchowych wartościach. Jezus głosił królestwo Boże – królestwo, które nie jest z tego świata. Żydzi odrzucili więc Jezusa, bo nie mieścił się w ich wyobrażeniach o Mesjaszu.