Piątek, 13 grudnia 2019 roku


II tydzień Adwentu, Rok A

Przyjdzie Pan, Książę pokoju, wyjdźcie Mu na spotkanie. Cały adwent zapowiada przyjście Pana Jezusa. Tak było również przed pierwszym przyjściem Chrystusa. Bóg zapowiedział się, że przybędzie. Nie przyszedł niezapowiedzianie! Stary Testament był „jedną wielką zapowiedzią” przyjścia Mesjasza. To, co głosili przez wieki prorocy, co zapowiadał Jego Poprzednik, Jan Chrzciciel spełniło się. Chrystus, Książę pokoju przyszedł…

Czwartek, 12 grudnia 2019 roku


II tydzień Adwentu, Rok A

Nie ma większego człowieka od Jana Chrzciciela. W czym tkwi jego wielkość? W tym, że był poprzednikiem Chrystusa. Jego zadaniem było przygotować ten świat na narodzenie Odkupiciela. I wykonał to. Spełnił swoją misję od urodzenia aż do śmierci męczeńskiej.

Środa, 11 grudnia 2019 roku


II tydzień Adwentu, Rok A

Adwent jest czasem przychodzenia do Jezusa. Pewne jest to, że On do nas przychodzi. Przyszedł prawie dwa tysiące lat temu w pierwsze święta Bożego Narodzenia, przyjdzie w chwale na końcu czasów i przychodzi codziennie. Pytanie tylko, czy Go potrzebujemy… Czy nie jesteśmy zbytnio zapatrzeni w siebie zamiast w Niego. Zbytnie przywiązanie do codziennych trosk może nas odsuwać od Jezusa, dlatego potrzebujemy Adwentu. Potrzebujemy czasu, by się zatrzymać i pomyśleć, nie zagubić na wieczność.

Wtorek, 10 grudnia 2019 roku

II tydzień Adwentu, Rok A

Trwa Adwent. Za dwa tygodnie Wigilia. Zanim przygotujemy wigilijną wieczerzę, chcemy przygotować drogę Panu, wyrównać przed Nim ścieżki naszego życia. Czynimy to, słuchając Bożego słowa, biorąc udział w adwentowych rekolekcjach, trwając w dobrych postanowieniach, nawracając się przez sakrament spowiedzi. Można by powiedzieć, że jesteśmy tymi dziewięćdziesięciu dziewięcioma „dobrymi” owcami z dzisiejszej Ewangelii. Wszystko byłoby dobrze, tylko… brakuje jednej…

Poniedziałek, 9 grudnia 2019 roku

II tydzień Adwentu, Rok A

Wstań i chodź… Adwent jest czasem wstawania z upadków, grzechów, złych nawyków. Jest pozwalaniem, by to Jezus swoją mocą nas uzdrawiał, jak uzdrowił sparaliżowanego człowieka…

Niedziela, 8 grudnia 2019 roku

II tydzień Adwentu, Rok A

Obchodzimy dziś w liturgii Kościoła uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. To święto mówi nam o wielkim wyróżnieniu prostej dziewczyny z Nazaretu. Czy ktoś mógł się spodziewać, że ta młoda dziewczyna, która tak jak Jej rówieśniczki codziennie troszczyła się o dom i jako pobożna żydówka chodziła do synagogi, została wybrana do tak wielkich rzeczy w Bożych planach? Skąd tak wielkie wyróżnienie? Podpowiada nam to fragment hymnu z brewiarzowej godziny czytań:

Ciebie wielbimy hymnami,

Przeczysta Matko Chrystusa,

Ty zaś na śpiew Twojej chwały

Odpowiedz darem swej łaski.

Niedziela, 8 grudnia 2019 roku



II tydzień Adwentu, Rok A


Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Obrzędy wstępne Mszy Świętej

W tę drugą niedzielę adwentowego oczekiwania na przyjście Zbawiciela chcemy przybliżyć sobie obrzędy wstępne Mszy Świętej. Zapytajmy się: z czego składają się obrzędy wstępne Mszy Świętej? To przywitanie wiernych zgromadzonych na niedzielnej Eucharystii, rachunek sumienia i spowiedź powszechna, uroczysty hymn Chwała na wysokości Bogu oraz modlitwa kolekty, zanoszona w naszym imieniu przez kapłana.

Sobota pierwszego tygodnia Adwentu

07 grudnia 2019 roku

A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza (Mt 9, 36).

Brak jedności wśród Izraelitów współczesnych Jezusowi, jest aż nadto widoczny w ewangeliach. Brak silnego przywódcy z jednej strony, a także olbrzymie pragnienie i oczekiwanie pojawienia się kogoś takiego z drugiej strony sprawiały, że wokół Jezusa gromadziły się tłumy. Wiązali z Nim nadzieję na lepszą przyszłość, na jakąś przemianę obecnego status quo. Ewangelista Mateusz posługuje się obrazem „owiec bez pasterza” znanym czytelnikom jego dzieła z Księgi Ezechiela, gdzie ten sam obraz służy autorowi natchnionemu do opisu cierpienia ludu Bożego, u którego podstaw leżała niewłaściwa postawa ówczesnych przywódców Izraela. Zamiast prowadzić lud Bożymi drogami, pozostawili oni swoich poddanych w rozproszeniu i w ciągłym narażeniu na ataki.

Piątek, 6 grudnia 2019 roku,


I tydzień Adwentu, Rok A

Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy (Mt 9, 31).

Trudno dziwić się radości uzdrowionych ślepców. Oto bowiem cały przepiękny świat w jednej chwili – być może po raz pierwszy w ich życiu – ukazał się ich oczom. Mogli w końcu na własne zobaczyć to, co dotychczas musiało pozostawać wyłącznie w ich wyobraźni. To trochę tak, jakby narodzili się na nowo – od nowa musieli wszystko poznawać. Jakkolwiek stanowiło to z pewnością jakieś wyzwanie, to jednak odzyskany wzrok musiał im dawać niesamowity impuls do działania. To owocujące cudem spotkanie z Jezusem wzbudziło w nich pragnienie pójścia w świat i dzielenia się swoją radością ze wszystkimi napotkanymi ludźmi.

Czwartek pierwszego tygodnia Adwentu

05 grudnia 2019 roku

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale (por. Mt 7, 24)

Roztropność, a więc – jak to określają słowniki – „umiejętność działania z rozmysłem” czy „zdolność trafnej oceny sytuacji”, to cecha bardzo pożądana. W księgach mądrościowych Pisma Świętego możemy znaleźć mnóstwo odniesień do roztropności, a także mnóstwo pochwał ludzi roztropnych. Mędrzec Syracydes pisze, że szczęśliwy jest ten, kto znalazł roztropność (por. Syr 25, 9). Z kolei autor Księgi Przysłów konstatuje, że roztropny czyni wszystko z rozwagą (por. Prz 13, 16), wcześniej bezpośrednio wskazując, kto jest źródłem owej roztropności: Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego – wiedza, roztropność (Prz 2, 6).